BİR GÜN O KOLTUKTAN DÜŞECEKSİN HABERİN VAR MI?

Pazar Hikayesi

Bizim afacan yaramaz bir çocuk, annesini hiç dinlemiyor…

Evde, kendi odası dahil bütün odaları dağıtıyor, dolapların üzerine çıkıyor…

Apartmanda da, herkes şikayetçi bu yaramaz afacandan;

Yine yaramazlık yaptığı bir gün, koltuğa çıkan bizim afacanı gören annesi: Oğlum o kadar da değil, o koltuk oyuncak hiç değil… Bir gün o koltuktan düşeceksin, haberin var mı?

Afacanın yanıtı gecikmedi annesine: Bana bir şey olmaz.

Annesi: Koltuktan düşüp yere kapanırsan, yaralanırsan, o zaman da bana gelme;

Bir gün, yine yaramazlık gününde; koltuk tepesine çıkan afacan bu kez, gerçekten koltuktan düşer;  annesine bağırır, annesi oralı olmaz. Önce inanmaz, oğlunun ağlamasına, fakat dayanamaz; odaya koşan annesi, afacanı yerde görür, kolu kırılmıştır.

Hastaneye gidilir, kol alçıya alınır, afacanın kolu kırılmış, büyük acılar, çekmiştir. Daha sonra annesi: Oğlum ben sana demedim mi; koltuktan düşeceksin, yaralanacaksın, koltukla oyun oynanmaz diye!

Afacan : Anne sen benim koltuktan düşeceğimi nereden bildin? Oğlum: Ben senin bugün geçmek istediğin yollardan, yıllar önce geçtim. Buna tecrübe diyelim…

Ayrıca sen daha çocuksun, koltuk tepelerinde değil, daha oyuncaklarınla oynayacak yaştasın; Peki anne kolum düzelecek mi? Arkadaşlarımla oyunlar oynayabilecek miyim?

Elbette; ama bir şartla:

Nedir o anne?

Koltukların dört ayağı vardır ve dengelidirler. Ama dengesi bozulunca, onlarda üzerindekiler ile düşerler. Sen sen ol, artık koltuk tepelerinden uzak dur. Koltuklar oturmak içindir; dengelerini bozarsan, üzerinden seni atarlar. Şimdi sen oyuncaklarını al, arabaların ile oyna…

Büyüdüğünde koltuğa/koltuklara oturmak istiyorsan; bildiğin, güvendiğin yerden aldığın koltuğa/koltuklara otur.

Bu satıcılara güven olmaz evladım.

Kimseye güvenmeyeyim mi?

Evet, kimseye güvenme oğlum.

Hele ağaçlarını kurtlar kemirmişse;

Nasıl kurtlar? Bildiğimiz kurtlar mı?

Hayır oğlum; küçük ağaç kurtları olur, koltuklar yapılırken iyi kontrol edilmezse, şayet içinde yuvalanmış kurtlar varsa, ağacı kemirir ve toz haline getirir, bir müddet sonra koltuk çürümeye başlar.

Sonra anne: O zaman da koltuk çürüdüğü için içten içe… Bil ki: kurt kemirmiş ve koltuğun ömrünü bitirmiştir. O zaman o koltuk işe yaramaz, artık çöptür.

Afacan: Anne bizim evdeki koltuk beni yere düşürdü şimdi o da çöp mü? Hayır oğlum, ben bizim evdeki koltuklardan bahsetmiyorum. Bilmediğin, tanımadığın insanların sattıkları koltuklardan bahsediyorum.

Güvenerek alırsın, bir müddet oturursun, zamanında içinde kurtlar yuva yapmıştır, oturduğun koltuğun her tarafını yerler, oyarlar; onlardan bahsediyorum.

Hıımm…! Anladım anne; Bunlar görünmeyen kurtlar.

Aynen öyle, afacan bunlar görünmeyen kurtlar.

Hadi şimdi uyu, yarın pazar sana daha başka masallar anlatırım.

Anlattığın neydi anne?

Bunlar masal değil, yaşanmışlıklardır oğlum..!

Bende bunları yaşayacak mıyım?

Neler göreceksin neler,

Şimdi sen uyu…!

İyi geceler.

canemregundem.com